Als een deur sluit, gaat een andere vaak open. Zo ervaart Mieke Corneillie de eerste weken na haar pensioen. Jarenlang was ze spiritueel zorgverlener in wat vandaag het fusieziekenhuis AZ Delta heet. Mensen nabij zijn, daar was het haar om te doen.
‘Ik kan het niet laten: als ik in een stad rondloop en langs een kerk passeer, dan spring ik binnen. Even kijken of God thuis is. Vooraan heb je altijd het tabernakel, het is de verblijfplaats van God achter slot en grendel. Maar het deurtje van dat tabernakel is een keer blijven openstaan, en God is ontsnapt. Hij loopt nu vrij rond in de wereld. God is een meester in de vermomming.’ De beschouwing van Willem Vermandere uit zijn boek Als ‘t maar geestig is, is Mieke Corneillie op het lijf geschreven. Si…