Naast het huis van Stefanie Bogaert en haar gezin in Idegem zoeken landschildpadden gezapig hun weg door het gras, terwijl tientallen waterlievende soortgenoten zonnen op hun strand en zwemmen in hun vijver. Bogaert ontfermt zich al jaren over schildpadden, naast haar betaalde werk. Voor het levensonderhoud van de dieren krijgt ze nu subsidies, maar de infrastructuur financiert ze zelf. En zeggen dat het allemaal begon met haar eigen huisdier, dat ze anders dan sommige andere kinderen wel toegewijd verzorgde. „Of ik die schildpad nog heb? Ik kan haar niet markeren, maar ze zwemt er nog wel ergens tussen.”
Niet enkel bijen genieten nog mee van Maai mei niet, de actie die mensen stimuleerde om hun gazons een maand lang ongemoeid te laten. „We hebben nu veel meer van het onkruid waarop de schildpadden dol zijn”, lacht Stefanie Bogaert. „Bij de slager weten ze echter ook dat ze me geregeld mogen verwachten voor vijftig kilo orgaanvlees. Schildpadden zijn omnivoren. Sla, waarmee sommige mensen ze voeden, is echt niet goed voor hen en komkommer is al helemaal nutteloos. Als je ze groenten geeft, dan het liefst andijvie of witloof.”
[node:fi…