maandag 9 november 2020
© Luk Vanmaercke
Vlierbeek I De veegborstels en lappen van het voorjaar brengen orde, evenzeer in het hoofd als in de kast. Het najaar schuurt en snoeit anders. Het poetst op en zet in het net, maar duikt tegelijk, tussen die smetteloze grafstenen, de wanorde in. De wanorde van verdriet dat slordig komt en gaat. Van willekeurig gerangschikte herinneringen, niet zelden gekreukt of verkleurd. En van het verlangen naar het geloof in een leven na dit leven, nu eens te klein om terug te vinden, dan weer zo groot dat het in geen kas…