De Kerk leeft ondanks het virus

De bisschoppen beslisten snel alle liturgische diensten te schorsen. © Luc Gordts

Op nooit geziene wijze ontregelen de maatregelen tegen COVID-19 het kerkelijke leven in ons land. Vrij snel beslisten de bisschoppen alle liturgische diensten, dus ook de zondagsmissen en de paasviering, te schorsen. Huwelijken en doopsels werden uitgesteld, uitvaarten kunnen nog slechts in beperkte kring. Alle pastorale activiteiten in de parochies vielen stil. De campagne van Broederlijk Delen, cruciaal in de veertigdagentijd, werd stopgezet en het massaspektakel De Passie, dat op 4 april had moeten plaatsvinden in Sint-Niklaas, werd uitgesteld.
Digitale platformen zoals dat van de jezuïeten en Kerknet boden echter prompt weerwerk. In tijden van crisis hebben gelovigen immers meer nood aan gebed. Ook heel wat parochies zochten een digitale uitweg. De tweede ‘misloze’ zondag telden we al meer dan honderd digitale uitzendingen van de mis.
Daarbij liep vanzelfsprekend de jongere generatie pastores voorop. Kapucijn Kenny Brack, parochiepriester in de pastorale eenheid Sint-Franciscus in Hoogstraten, gooide Facebook in de strijd. „Mijn medebroeder verzorgde de eucharistie in de huiskapel van ons klooster terwijl ikzelf piano speelde en die viering streamden we”, zegt hij. „We kondigden ons intitiatief breeduit aan en velen waren achteraf zeer te spreken over de verbondenheid die ze voelden. Live volgden 83 kijkers de mis en in totaal bekeken meer dan vijfduizend personen het filmpje korte of lange tijd. Inmiddels bestelde ik een betere camera met statief en we hopen weldra over te stappen op YouTube, maar het blijft een aanpassing. Bij mensen komt van alles naar boven. Zowat alles is weggevallen, zoals de ‘ingroeivieringen’ voor de vormelingen. Die betreuren het dat ze niet naar de mis konden. Met hun ouders lanceerden we een whatsappgroep waarop impulsen worden gegeven voor de vormselvoorbereiding, maar velen vragen zich af wanneer vormsel en communie zullen plaatsvinden.”< „Net zoals de apostelen met Pinksteren waren wij in slaap gevallen” br>Regionale zender BRUZZ vroeg Dirk Vannetelbosch, pastoor in Jette, zelfs zijn Facebookzondagsviering te mogen uitzenden. „Dat leert me alvast dat we als Kerk nog van betekenis zijn”, zegt Vannetelbosch. „De coronacrisis is een gelegenheid om de digitale middelen voluit in te zetten. Paus Franciscus doet het en ook onze bisdommen schoten in actie. Deze moeilijke tijd is bovendien een gelegenheid om in ons hart te kijken. Als katholieken waren we ingeslapen, net zoals de apostelen met Pinksteren. We waren verwend. Geloof me, tijdens de gestreamde zondagsmis voelde ik me inniger verbonden met de gemeenschap dan tijdens een doordeweekse zondag, omdat ik besefte dat zo veel mensen zaten te kijken. Maar de eerste keer dat we opnieuw in onze kerk eucharistie mogen vieren, zullen we er een patat op geven.”
Belangrijk is de solidariteit, een vast thema in alle kerkelijke boodschappen over de coronacrisis. De sluiting van heel wat voorzieningen, het bezoekverbod in de woon-zorgcentra en het samenscholingsverbod maakten gebruikelijke activiteiten onmogelijk. „Kamiano, de daklozenwerking van de Sant’Egidio, werkt vooralsnog door, maar met inachtneming van de vereiste afstand”, zegt Jan De Volder van Sant’Egidio. „Dat is wrang, want onze werkingen zijn net gebaseerd op vriendschappelijk contact. Ook onze Kamianomobiel, voedseldistributie in de straten, blijft rijden. Onze jongeren busten folders met het aanbod boodschappen te doen of telefonisch contact te onderhouden. Met de bejaarden die we doorgaans bezoeken, houden we nu contact via het zorgpersoneel. We communiceren via tablets en de meeste ouderen lijken de ernst van de situatie te beseffen. Voor daklozen is de crisis ronduit pijnlijk, want ze hebben geen thuis. Van onze vrienden in Italië weten we dat het vooral zwaar wordt voor gevangenen. We zitten echt met hen in. En het mag gezegd, onze overheden leveren puik werk.”