In zalen overal te lande vind je mensen die getuigen, al dan niet geruggensteund door flitsende presentaties. De moeder over struikelend, eigenwijs ouderschap, de Bijbelwetenschapper over haar geloof en de slapeloze televisiemaker over het licht aan het einde van donkere nachten. Niet zelden zitten die zalen vol, van Adinkerke tot Zutendaal. Baanbrekende kennis wordt er nochtans niet gedeeld en de grote waarheid niet verkondigd. Waarin zit dan de kracht van de getuigenis?
Vijfenzestig getuigen strikte vrijwilliger Hubert Debeuckelaere de voorbije twintig jaar voor Geloven gaat verder in Oostende, een project genoemd naar het gelijkluidende jaarthema van de Kerk in 2000. „Ons idee was dat geloof zich allereerst verspreidt wanneer mensen iets van zichzelf, dat ze als waardevol ervaren, delen met anderen”, zegt hij. „Vaak ontdek ik potentiële gasten via een tekst of een interview, waarin de getuigenis al verscholen zit.” Ook Bijbelwetenschapper Bénédicte Lemmelijn stond in 2012 op…