Gods woord begrijpen en doen

Jannica de Prenter: „De Bijbel is een richtsnoer voor mijn leven.” © VPKB Brugge

Als dochter van een gereformeerde protestantse moeder en een katholieke vader groeide Jannica de Prenter (36) uit Zeeuws-Vlaanderen op met twee christelijke tradities en is ze van kindsbeen af vertrouwd met de Bijbel. Na diverse studies theologie groeide bij haar het verlangen het Woord van God ook zelf te verkondigen. Die droom wordt werkelijkheid vanaf komende zondag, 7 april, wanneer Jannica de Prenter wordt ingezegend in het ambt van predikant in de Verenigde Protestantse Kerk (VPK) in België en verbonden wordt aan de VPK in Brugge. „Het wordt een bijzondere dag,” zegt de toekomstige predikante, „zowel voor mezelf als voor de gemeente.
– Wanneer en hoe wist u dat uw dominee wilde worden?
Daaraan ging een lange zoektocht vooraf en het was wellicht een van de meest gewichtige en moeilijkste keuzes die ik in mijn leven moest maken. Ik groeide op in een warm gezin, waarin het kerkelijke leven een belangrijke rol speelde, zij het dan dat ik in twee christelijke tradities tegelijk werd opgevoed. Daarvoor ben ik mijn ouders tot op vandaag dankbaar. Het maakt dat ik met een open blik kan kijken naar beide strekkingen.
De jongste jaren kreeg ik het echter almaar moeilijker met de visie van de katholieke Kerk over vrouw en ambt. Tegelijk groeide in mij het verlangen mijn leven te enten op de Bijbel. De roeping zelf was er al langer. Enkel de moed er gehoor aan te geven ontbrak nog. Het moment waarop ik belijdenis aflegde, op 4 juni 2017 bij de protestantse gemeente in Axel in Zeeuws-Vlaanderen, was een keerpunt.
– Wat betekende het afleggen van die belijdenis voor u?
Enerzijds viel het me zwaar afscheid te nemen van de warme katholieke gemeenschap waarin ik opgroeide. Anderzijds voelde het aan als een nieuw begin. Mijn katholieke wortels blijf ik meedragen. „Spuug nooit in de bron waaruit je zelf gedronken hebt.” Dat Joodse gezegde kreeg ik tijdens mijn belijdenisdienst mee van goede vriend, dominee Freund uit Kloosterzande, een wijsheid die ik voortaan op mijn hart draag en van waaruit ik verbindend hoop te mogen werken.
Toch ben ik dankbaar voor de nieuwe deuren die inmiddels opengingen. Niet toevallig kwam mijn belijdenistekst uit Marcus 8, 35: „Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij en het evangelie, zal het behouden.”
– Van welk andere Bijbelverzen houdt u nog?
Er zijn vele mooie Bijbelverzen. Als „Er gingen nieuwe deuren voor me open en daarvoor ben ik dankbaar” ik er slechts één mag kiezen, komt die uit het oudtestamentische boek Jozua 1, 9. Daarover ging mijn doctoraat. In de Naardense Bijbelvertaling staat er: „Laat de boekrol met dit onderricht zich niet verwijderen van je mond. Overpeins hem dag en nacht, opdat je waakzaam bent om te doen naar al wat daarin is geschreven; want dan laat je je wegen gelukken, dan heb je voorspoed.” Ik vind dat Bijbelvers zo mooi omdat het de kerntaak verwoordt van iedere predikant, een leven van studie en meditatie en de opdracht altijd met de Bijbel onderweg te gaan en die te vertalen naar deze tijd.
– Hoe kan de Bijbel vandaag een richtsnoer voor het leven zijn?
Bij de voorbereiding van een preek begin ik altijd met het lezen van de tekst in de oorspronkelijke taal en probeer ik te begrijpen wat er staat. Vervolgens stel ik me de vraag wat de tekst zou kunnen betekenen voor mijn leven en dat van anderen. Daartoe lees ik de tekst opnieuw, dit keer niet vanuit mijn hoofd, maar vanuit mijn hart. Soms helpt het even afstand van de tekst te nemen. Zo krijg ik soms nieuwe inzichten door te bidden of door te luisteren naar verhalen van mensen. Als dominee is het mijn taak de leden van de gemeente geregeld te bezoeken. Ook ziekenbezoek hoort daarbij. Dat vind ik belangrijk. De voorbereiding op een preek mag niet ten koste gaan van de aandacht en zorg voor mensen. Het doen van Gods woord is even belangrijk als het doorgronden ervan.
– Welke God wilt u verkondigen?
Voor mij is God iemand die bij mensen wil zijn en hen nooit loslaat. Daarvan getuigen de Psalmen en de vele roepingsverhalen in de Bijbel. Ook Jezus verkondigde God als iemand die ons oneindig liefheeft. Net vanuit het ‘om niets’ bemind zijn, worden we opgeroepen recht te doen, vooral aan de meest kwetsbaren. Een inspirerend Bijbelvers daartoe is Micha 6, 8: „Er is jou mens gezegd, wat goed is, je weet wat de Heer van je wil: niets anders dan recht te doen, trouw te betrachten en nederig de weg te gaan van je God.” Het gaat erom iets van de liefde die we ontvangen terug te geven. Aan zo’n Rijk Gods wil ik meebouwen.
– Kijkt u uit naar zondag?
Het wordt een hoogdag. De eerste contacten met de gemeente waren hartverwarmend. Dat geldt ook voor de oecumenische studie- en werkgroep West-Vlaanderen en de werkgroep Samen rond de Bijbel, die de eenheid tussen christenen willen bevorderen. Allen delen we in dezelfde liefde en allen zijn we geroepen die uit te dragen.