De trooster begint met een conciërge die een politicus ontvangt in het klooster. De ontmoeting maakt de mannen, Jacob en Henri, ieder in hun domein leerling en leermeester, in het leven en in het geloof. „Ik vertelde de verhalen die ik al een leven lang ken voor het eerst aan een ander”, bedenkt Jacob. „Die verhalen opnieuw vertellen aan een onwetende is ze opnieuw scheppen.” In zekere zin doet ook Esther Gerritsen dat met dit boek.
– Jacob botst op de grenzen van het vertellen. Wat is uw ervaring met praten over geloof?
Jacob past zich aan aan zijn toehoorder en wil de goedkeuring van zijn vriend. Aan een nieuw, onbezwaard iemand kun je het geloof uitleggen als aan een toerist die je je land laat zien. Tegelijk is het ongrijpbaar. Praat er te veel over en je lijkt te willen bewijzen dat je iets te bieden hebt.
Mijn boek lokt allerlei gesprekken uit en het is boeiend om te verkennen of geloof al da…