In de aanloop naar de aanduiding van de allereerste voorzitter van de Raad van Europa bouwden televisiejournaals en krantenkolommen dag na dag de spanning op. Wordt het Herman Van Rompuy? Ja, nee, ja, nee? Van grijze muis tot redder des vaderlands, alle registers werden opengetrokken om het talmen van de Zweden op te vullen, tot ze de knoop doorhakten. En dan was het zover. Zowaar een Belg viel de eer te beurt om het gezicht van Europa te worden. En dat was nog niet alles. Enkele dagen later viel ook Karel De Gucht in de prijzen. Hij sleepte één van de belangrijkste Europese portefeuilles in de wacht, die van handel. Hebt u ook die zweem van trots opgemerkt die de huiskamer binnensloop, terwijl u het zoveelste interview met Europakenners in de vrt-studio volgde? Ja, mensen, daar is het, het Europees Gevoel.
<br>Wat Europese kampioenschappen, het Eurovisiesongfestival en Junior Eurosong niet vermochten, doet een nieuwe categorie vedetten eindelijk wel. Laat ons ze voor het gemak Bekende Europeanen noemen. Of, waarom niet, Europese sterren. Naast onze twee genoemde toppolitici denken we dan ook aan Hendrik Vos, de Gentse politicoloog van het Centrum voor Europastudies, die deze dagen niet weg te slaan is van het televisiescherm. Toen hij voor zijn specialisatie koos, schudde de helft van zijn vriendenkring wellicht meewarig het hoofd. Maar vandaag is zijn voorwerp van studie hot. Professor Vos leek altijd al enthousiast op te gaan in zijn betoog. Dat de vonk vandaag eindelijk lijkt over te slaan, moet een deugddoend gevoel geven.
<br>Intussen werd ook het Verdrag van Lissabon door alle lidstaten bekrachtigd. Vorige week, op 1 december, trad het in werking. Het moet Europa democratischer en transparanter maken en slagkrachtiger om te reageren op de uitdagingen van de globalisering. Maar Europa wil en moet ook een unie zijn van rechten en waarden in de goede traditie van de stichters. Het verdrag verbindt zich ertoe de menselijke waardigheid te verdedigen, net zoals de vrijheid, democratie, gelijkheid, de rechtsstaat en de rechten van de mens. Alle eu-landen delen die waarden en elk kandidaat-land moet ze eerbiedigen. Ook de bevordering van sociale rechtvaardigheid en bescherming, evenals de bestrijding van sociale uitsluiting en discriminatie, worden genoemd als belangrijke doelstellingen voor de tijd die komt.
<br>Maar houdt het Europees Gevoel straks meer in dan kortstondige fierheid over ‘onze’ president? Of ebt het weg, zodra Herman Van Rompuy wordt opgevolgd door een – om maar iets te zeggen – Letse kandidaat? Wij mogen ons vandaag dan al allemaal wat meer Europeaan voelen, een Britse krant kopte: „Wij zijn allemaal Belgen nu.” Misschien leuk voor cdH-politica Joëlle Milquet. Wie weet vindt la Milquet daar medestanders voor de rood-witte nummerplaat. Alleen jammer dat het maar om te lachen was. Er is duidelijk nog meer nodig dan enkele sterren om Europa tot een eensgezind geheel te smeden.
<br>Binnenkort trekt een honderdtal jongeren van bij ons naar Poznan in Polen voor de jaarlijkse Pelgrimage van Vertrouwen op Aarde, georganiseerd door de oecumenische gemeenschap van Taizé. Deze Europese ontmoeting voor jonge christenen, die met de vorige jaarwisseling nog in Brussel plaatsvond, werd in het leven geroepen met de bedoeling vrede en verzoening tot stand te brengen tussen landen die ooit met elkaar in oorlog waren. Dit vanuit de overtuiging dat Christus de motor daarvan kan zijn. Als christenen moeten we dan ook alles doen om de Europese vonk aan te wakkeren.
<br>
Column