Na een ultieme mislukte poging heeft auteur Johan De Vos zo zijn bedenkingen bij het maken van goede voornemens. De God van Spinoza leert hem bescheiden te zijn over zijn eigen vrije wil.
De proclamatie van goede voornemens is vaak de uiting van een potsierlijke zelfoverschatting. Ik maakte het mee. Tien jaar geleden bezocht ik vaak onze buurvrouw in het OCMW van Sint-Niklaas. Ze was een gezonde vrouw met een felle stem, ‘gelovig’ en haar verhalen hadden een mythologische allure. Haar kamer 411 was er een met standaardmeubelen, drie boeken, de ingelijste foto van haar schoonbroer, het bed centraal en de geur van oude mensen.
Margriet overleed intussen. De bezoeken beroerden me. Ze waren …
Goede voornemens maken is zinvol, meent jezuïet en geestelijk begeleider Nikolaas Sintobin. Met zelfkennis en realisme, maar met de hulp van anderen, in het bijzonder de God van Jezus.
Het was ongetwijfeld een gezellige avond. Ik veronderstel dat er veel werd gelachen en dat het eten uitstekend smaakte. Eerlijk gezegd heb ik daar geen precieze herinneringen meer aan. Het was twee jaar geleden, op oudejaar. Ik was te gast bij vrienden met vier tieners in huis. Wat ik me wel haarscherp herinner, was hoe die vier kinderen één voor één hun voornemen voor het nieuwe jaar noemden. Daarnet vond ik de opname ervan terug op mijn smartphone. Ik was opnieuw onder de indruk hoe ernstig ze dat deden en hoe aandachtig ze luisterden naa…