Fietsvakantie als retraite

Tony Poorters vertrekt op 3 juli aan de Lourdesgrot in Hoeselt. © Tony Dupont

Op zondag 3 juli, na zijn misvieringen in Bilzen en Hoeselt, vertrekt priester Tony Poorters met de fiets naar Lourdes, het Franse bedevaartsoord aan de voet van de Pyreneeën. Als alles vlot, zal hij er elf dagen later en met zo’n 1.300 kilometer in de benen ’s avonds aansluiten bij de honderden Limburgse pelgrims, die er dezelfde dag toekomen voor de zesdaagse diocesane bedevaart en daartoe gemakshalve kozen voor de hogesnelheidstrein.
„Ik kies al vele jaren voor een spirituele vakantie met de fiets”, zegt de pastoor-moderator van de pastorale eenheden Heilige Familie Bilzen en Heilige Maria Magdalena Hoeselt. „De kracht van het onderweg zijn en het bevallige landschap van Gods schepping brengen rust en vertragen het leven.”
Opmerkelijk, de 71-jarige priester doorkruist straks Frankrijk niet met een racefiets, maar met een alledaagse, niet-elektrische stadsfiets. Zijn navigatiesysteem? De trouwe landkaarten van Michelin. Kuitenbijters van elf procent of meer probeert hij te ontwijken, maar venijnige hellingen schrikken hem naar eigen zeggen niet af. Op 18 juli keert hij dan terug naar Bilzen. De organisatie van de Limburgse Diocesane Bedevaart voorziet een extra plek in de hogesnelheidstrein.
Tony Poorters fietste in 1995 al naar het bekendste bedevaartsoord van Frankrijk en wilde dat een kwarteeuw later graag herhalen. Helaas stak toen de coronapandemie een stok in het wiel. Als alternatief fietste hij dan maar in de zomer van 2020 langs de talrijke Lourdesgrotten in ons bisdom, van Hamont-Achel tot Tongeren en van Halen tot Maasmechelen. „Om er te bidden voor een snelle oplossing van de pandemie, maar beslist ook voor de vele zieken en hun families”, klinkt het.
Toen ook een jaar later duidelijk werd dat er geen diocesane bedevaart naar Lourdes zou plaatsvinden, fietste Tony Poorters naar alle norbertijnenabdijen „Er liggen weinig logeerplekken vast. Ik reken op de voorzienigheid” in ons land, naar aanleiding van de negenhonderdste verjaardag van de kloosterorde. „Terzelfder tijd zocht ik ook vrienden op in de buurt”, vertelt hij. „Als ik straks naar Lourdes fiets, zal ook mijn eerste stopplaats bij een bevriende priester in Malonne zijn, op enkele kilometer van de norbertijnenabdij in Floreffe, in de provincie Namen. Behalve in het hotel in Lourdes en in het klooster van de congregatie zusters van voorzienigheid in het Franse Ruillé-sur-Loir, die ook een gemeenschap heeft in Hoeselt, is dat mijn enige logeerplek die vastligt. In het verleden koos ik steevast voor een hotel of een B&B, maar nu laat ik me verrassen. Het wordt dus een oefening in de voorzienigheid. Ik ben ervan overtuigd dat Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes me naar veilige plekken zal loodsen.”
Rome, het Spaanse Santiago de Compostela of de Franse heilige plekken Taizé, Rocamadour, Vézelay, Tours, Reims – het zijn slechts enkele bijzondere locaties die Tony Poorters tot nog toe aandeed met de fiets. Van elke tocht houdt hij een dagboek bij, om vast te leggen wat hij beleeft.
„Die fietstochten zijn voor mij werkelijk retraites”, vertelt hij. „Al fietsend bid ik het rozenkransgebed en neem ik heel wat intenties mee. Ik bid ook voor mijn veiligheid en voor de mensen die ik onderweg ontmoet. Het zijn vaak alledaagse gesprekken die ik met hen voer, maar die soms ook een verrassende diepgang kennen. Op een bepaald moment reed ik tegen mijn limieten aan en stopte ik aan een café om even uit te rusten. Ik ontmoette er toevallig een gezin van wie de dochter een wit habijt droeg en een kruisje. Ze bleek net haar vormsel gedaan te hebben. Ik feliciteerde haar met haar keuze en plotseling ontstond daar een zodanig fijn en deugddoend geloofsgesprek dat ik opnieuw energie kreeg om de volgende kilometers aan te vatten. Dat zijn zonder meer momenten met een gouden randje.”