‘Zolang je kunt lachen, kun je leven’

Fernand Marechal: „Elke dag bid ik voor de mensen die mij lief zijn, maar ook voor hen die mij kwaad doen.” © Leo De Bock

„Vrede wordt ons niet in de schoot geworpen. Je moet er elke dag aan werken”, zegt Fernand Marechal (73). „In je eigen leven streef je naar vrede door jezelf te accepteren, te relativeren en kritisch te bekijken, zodat je rust vindt in je hart. In je omgeving doe je het door te werken aan een goede verstandhouding en aan respect en door conflicten te vermijden en waar nodig op te lossen. In de samenleving en de wereld ten slotte is vrede slechts mogelijk als we de fundamentele mensenrechten eerbiedigen. Ieder mens is gelijkwaardig, wat zijn afkomst, religie of sociale situatie ook is, en de verantwoordelijkheid om dat waar te maken ligt zowel bij het beleid als bij ieder individu.”
Zelf neemt Marechal die verantwoordelijkheid al jaren ter harte. Samen met een groep vrijwilligers voorziet hij in de basisbehoeften van transmigranten die in Zeebrugge verblijven, in de hoop op de een of andere manier de overtocht naar Groot-Brittannië te kunnen maken. Elke maandag ontvangt hij Dokters van de Wereld in zijn pastorie, die vluchtelingen medische hulp verstrekken. Daarnaast staat hij ook mensen in armoede in de lokale gemeenschap bij waar hij kan.
Op 7 december krijgen Marechal en zijn medewerkers voor die inzet de titel Ambassadeur voor de Vrede van Pax Christi Vlaanderen. „Prijzen zijn lastig. Ik sta niet graag in de belangstelling”, zegt Marechal. „De bedoeling van onze inzet, van onze betrachting om elk individu te beschouwen als evenwaardig en elke mens in nood bij te staan, is echter zeker ook om vele anderen de ogen te openen voor de werkelijkheid van kwetsbare mensen. Het werk „Angst verhindert kritisch denken en het doet zaken zien die er niet zijn” van de vrijwilligers hier is een getuigenis van hoe je mensen kunt verbinden, iets wat Jezus ook voortdurend deed, en hoe je kunt werken aan een betere samenleving waarin niemand wordt uitgesloten.”
„Heel veel mensen zetten zich in voor een vredevolle samenleving, maar zeggen dat we in zo’n samenleving leven, zou naïef zijn”, vervolgt Fernand Marechal. „Er is ook veel onvrede. Rechtse groepen bijvoorbeeld gebruiken de strategie van de angst. Angstig gemaakte mensen kunnen niet meer kritisch denken en zien dingen die er niet zijn. Ik blijf er echter van overtuigd dat het goede het zal halen van het kwade en ik geloof in de kracht van positief denken. Liefde overwint alles. In tussentijd hebben we gelukkig humor. Zolang je kunt lachen, kun je leven.”
Fernand Marechal werd in 2012 pastoor van Zeebrugge, na 26 jaar als ziekenhuisaalmoezenier in Brugge. „Ik kende het goed, want als kind kwam ik hier spelen, tegelijk kon ik geenszins inschatten waar ik terechtkwam.” Sindsdien heeft hij veel tegenkanting gekregen. „Dagelijks word ik uitgescholden. Het valt me echter op dat, telkens de tegenstanders zich laten horen, de steunbetuigingen nog veel talrijker zijn. Naar mijn gevoel laten zich dan de mensen horen die een voor een inzien dat de hulp aan kwetsbare mensen levensnoodzakelijk is voor een vredevolle samenleving.”
„‘Bemin uw vijanden’, zei Jezus. Mijn vader zei ook vaak dat ik goed moest zijn voor mensen die me kwaad deden en dat probeer ik”, besluit Marechal. „Wie me uitscheldt, krijgt een vriendelijke groet. Dat kost veel minder energie dan terugvechten.”