„We kunnen niet alles veranderen, maar op z’n minst kunnen we de mensen die vechten voor een meer democratische wereld steunen”, meent Koert Debeuf, die de Arabische Lente van nabij meemaakte.
Toen ik vlak na de parlementsverkiezingen van 2011 door de Egyptische hoofdstad Caïro reed, kon ik mijn ogen niet geloven. Waar in de taxi’s doorgaans Arabische muziek weerklonk, stond de radio nu op het kanaal van het parlement. Op elke hoek van de straat zag je mensen rond radio’s de debatten volgen. Op straat en in cafés werd duchtig gediscuteerd over parlementaire onderwerpen en over de toekomst van het land.
Gelijkaardige taferelen zag ik in Tunesië bij de eerste verkiezingen. Mensen stonden urenla…
In zijn Hoe de grootmachten de koers van de wereldpolitiek bepalen bepleit Sven Biscop dat het Westen democratie weliswaar moet promoten, maar zonder te verwachten daarin op korte termijn te slagen.
De staat moet in elk beleid de waarden van onze samenleving respecteren, met name de mensenrechten en de democratie. Ook in het buitenlands beleid dus. Wat betekent dat precies? Niet dat je enkel diplomatieke relaties mag aangaan en handel kunt drijven met staten die dezelfde waarden delen. Dat zijn er jammer genoeg te weinig. Van waar zouden we dan nog energie invoeren, bijvoorbeeld? Onze belangen dwingen ons samen te werken met autoritaire regimes.
Samenwerking houdt echter geen goedkeuring in. Je mag samenwerken met autoritaire st…