Volgens taalkundige Freek Van de Velde zal de westerse beschaving heus niet ten val komen wanneer de u-vorm verdwijnt. De Engelsen kunnen het immers ook stellen zonder aparte beleefdheidsvorm.
Onze samenleving is informeler geworden en dat merken we ook aan de taal. Kranten zijn bijvoorbeeld eenvoudiger geworden. Televisiepresentatoren, leerkrachten en politici spreken nu ongedwongener, minder stijf.
Het meest in het oog springen de aanspreekvormen. Zeg je ‘je’ of ‘u’? Dat moet je zorgvuldig afwegen. Een Nederlandse collega bestond het om in Duitsland een hoogleraar aan te spreken met du in plaats van Sie. De Duitser draaide zich hooghartig om. In het Nederlands doen we er doorgaans wat minde…
Nathalie Poppe van Ladies and Gentlemen etiquette betreurt de teloorgang van de u-vorm. Die ene letter drukt immers respect en voorzichtigheid uit die in sommige situatie gepast zijn.
„Hey, Willy!”, riep een kind enthousiast naar de koning van Nederland toen die een basisschool bezocht. Zwaaiend en lachend reageerde de koning op die begroeting. Gevolg: de omstanders gaven dezelfde reactie, lachend om de onwetendheid van een spontaan kind. Een tijdje later deed zich in Frankrijk iets gelijkaardigs voor. President Macron werd er door een tiener aangesproken met „Ça va, Manu?”, waarop het Franse staatshoofd hem de les spelde over de correcte aanspreekvormen en de reden waarom dat belangrijk is. De blikken en lichaamshouding…