Een plek voor rust, hoop en verbondenheid

Kerk

Trappistenbroeders van Orval nodigen jongeren uit om mee te leven op het ritme van de abdijgemeenschap

Ontmoetingen met andere jongeren en duiding van Bijbelse thema’s verruimen de horizon. © IJD Jongerenpastoraal Vlaanderen
Ontmoetingen met andere jongeren en duiding van Bijbelse thema’s verruimen de horizon. © IJD Jongerenpastoraal Vlaanderen

„Ik schrijf me nu net in voor de zomerontmoeting Orval Jeunes en Prière / Orval Jongeren in Gebed”, lacht student Sandra Elpers (23) uit Edegem, wanneer ik haar spreek. „Vorig jaar nam ik voor het eerst deel aan OJP/OJG en dat smaakte naar meer. Het werd toen wel een bijzonder editie wegens corona. Bij aankomst werd eerst onze temperatuur gemeten, maar gelukkig konden we toch samenkomen.”
OJP is een initiatief van trappistengemeenschap van Orval, dat wordt gepromoot en begeleid door IJD-Jongerenpastoraal Vlaanderen. „De broeders nodigen jongeren tot dertig jaar uit om vijf dagen lang met hen mee te leven op hun ritme. Ze zijn heel aanspreekbaar, begeleiden reflecties over Bijbelse thema’s en bieden je de kans een handje toe te steken bij hun activiteiten zoals hout kappen”, vertelt IJD-directeur Anaïs Fayt. „Dit jaar staat de ontmoeting in het teken van hoop. We beleefden net een zware crisistijd. Dan is het des te belangrijker om mensen van hoop te zijn en die hoop vinden wij bij de Heer.”
Sandra Elpers kwam de OJP-dagen op het spoor via de lokale Plussersgroep uit Edegem en IJD-activiteiten. „Ik sloot me aan bij de Plussers in het tweede jaar van het secundair onderwijs, niet uit gelovige overtuiging, maar omdat al mijn vrienden naar de Plussers gingen”, zegt ze eerlijk. „Gaandeweg werd het geloof belangrijk in mijn leven.”
Elpers wilde altijd al eens naar Orval, maar het kwam er nooit van. „Twee jaar geleden reisde ik ernaartoe tijdens het hemelvaartweekend, in mijn eentje. Het was een van mijn zotte ideeën”, blikt ze terug. „Ik spoorde en fietste tot daar. Onderweg belde ik dat ik eraan kwam. Het was wat puzzelen, maar ze vonden toch een plekje voor me. Ik mocht mijn fiets zelfs stallen in de abdij. Ik wilde tot rust komen en onthaasten. Het deed zo’n deugd, dat ik wist dat ik er moest terugkeren. Tijdens de OJP-dagen haalde ik mijn hart dan weer op aan ontmoetingen en uitwisselingen met andere jongeren. In thematische Bijbelsessies leerde ik heel wat bij, over Laudato si’ bijvoorbeeld, maar ook over mezelf.”
Ze lacht: „De gebeden met de monniken zijn indrukwekkend, ook al sloeg ik het ochtendgebed over. Dat vond ik toch wel wat te vroeg.” En ze besluit: „Vaak omschrijft men een geslaagde vakantie als ‘leven als God in Frankrijk’. Voor mij is dat ‘leven met God in Frankrijk’, of in dit geval, in Franstalig België.”
Ook Greetje Deforche (21) uit Roeselare leerde OJP kennen via IJD-Jongerenpastoraal Vlaanderen. „Ik wist niet wat te verwachten, want ik ben niet gelovig opgevoed”, vertelt ze. „Ik had een moeilijke tijd in het eerste jaar hoger onderwijs, vond mijn weg niet en had nood aan rust. Ook was ik nieuwsgierig naar wat geloven inhield. Ik had nooit verwacht dat het me zo zou raken. Meeleven op het ritme van de broeders is zo intens. Je komt vanzelf tot rust. Ik trok in m’n eentje ernaartoe, maar ik voelde me meteen opgenomen in de groep.”
Het thema Hoop spreekt haar sterk aan. „De thema’s worden steeds stevig uitgewerkt met bijpassende Bijbelteksten en lezingen en vanuit diverse invalshoeken. Dat verruimt je blik. Ik merk dat mijn leeftijdgenoten in deze coronatijd nood hebben aan hoop. Ook ik. Tijdens de lockdown vreesde ik dat ik al mijn vrienden zou verliezen. De hoop op verbondenheid vasthouden, is zo belangrijk vandaag.”

Lees meteen verder

Ik ben nog geen abonnee

Krijg 1 maand toegang
voor €5
OF

Word abonnee
voor €52
tot eind 2024

Registreer je hier