Las u ooit het weekblad Kuifje? Dat stripblad, dat verscheen van 1946 tot 1993, mikte naar eigen zeggen op „de jeugd van 7 tot 77 jaar”. Vanwaar die leeftijdsgroep? Op zeven jaar leer je lezen, en 77 werd destijds beschouwd als stokoud. Hoezeer zijn de tijden veranderd. Vandaag zien we 77-jarigen die de wereld rondreizen, een racefiets koesteren of een nieuwe taal leren. Oud in jaren, maar jong van hart.
Ook de volgende president van de Verenigde Staten, Joe Biden, is 77 jaar. Nog heel even toch, want twee dagen na de verschijning van deze Kerk & leven wordt hij 78. Volgens critici is hij te oud voor de belangrijke functie van president. Jorge Bergoglio was nochtans ook 77 toen hij paus Franciscus werd en kijk hoe dynamisch en vernieuwend hij is. Of dat ook voor Biden het geval zal zijn, blijft nog even afwachten. We gunnen de president-elect best het voordeel van de twijfel. Amerikanen hebben sowieso altijd al meer respect gehad voor grijze haren dan Europeanen.
Wat Biden ook gemeen heeft met de paus, is dat hij katholiek is. In Europa zou dat niets ongewoons zijn, maar sinds hun onafhankelijkheid in 1783 hadden de Amerikanen slechts één katholieke president, John F. Kennedy (1917-1963). Dat is best opmerkelijk, want de katholieken vormen de grootste Kerk in de Verenigde Staten, met ongeveer 23 procent van de bevolking. De protestanten zijn er weliswaar talrijker, maar die zijn verdeeld over een schier eindeloze rist uiteenlopende strekkingen.
Nochtans was de katholieke Kerk, zowel aan de top als aan de basis, stevig verdeeld tijdens de campagne voor de voorbije presidentsverkiezingen. Er was onmiskenbaar een strekking die afknapte op de steun die Biden gaf aan abortus en aan het huwelijk tussen mensen van hetzelfde geslacht. De meest traditionele katholieken zagen dat als een onoverkomelijke hindernis om de democratische kandidaat
Joe Biden beschouwt de katholieke sociale en ecologische leer als zijn kompas
te steunen. Merkwaardig genoeg waren diezelfde kiezers een pak milder voor de vele onchristelijke uitspraken en gedragingen van Donald Trump. Dat laatste was dan weer doorslaggevend bij andere katholieken, voor wie Trump de tegenpool is van alle christelijke waarden. De diepe verdeeldheid van de Amerikaanse bevolking was dus ook zichtbaar onder katholieken.
In elk geval viel het de voorbije jaren op hoe paus Franciscus een aantal keren stevig botste met president Trump. Al vóór diens verkiezing in 2016 verklaarde de paus ongewoon scherp: „Een persoon die enkel denkt aan het bouwen van muren en niet aan het bouwen van bruggen, is niet christelijk.” Enkele weken geleden nog portretteerde de gezaghebbende krant The Washington Post paus Franciscus als de ‘anti-Trump’ wegens de sociale en ecologische posities van de kerkleider.
Zal de nieuwe president de relaties met de Kerk verbeteren? Katholiek zijn is voor Joe Biden niet zomaar een oppervlakkig etiket. Hij is doordrongen van zijn geloof, gaat geregeld naar de kerk en draagt een rozenkrans om zijn pols als herinnering aan zijn overleden zoon. Biden steekt zijn bewondering voor paus Franciscus niet onder stoelen of banken. Hij beschouwt de katholieke sociale en ecologische leer als zijn kompas. Biden wil daarom dat de Verenigde Staten het voortouw nemen in de strijd tegen de klimaatverandering, maar net zo goed wil hij in het reine komen met slavernij en racisme als schandvlekken in de Amerikaanse geschiedenis.
Al zal Joe Biden op enkele thema’s blijven botsen met de katholieke leer, alles wijst erop dat hij christelijke eigenschappen zoals menselijkheid, barmhartigheid, bekommernis om de schepping en zorg om de meest kwetsbaren zal meenemen naar het Witte Huis. Het wordt dus boeiend om te zien of en hoe hij erin slaagt zijn katholieke geloof te laten doorsijpelen in zijn beleid.