Priesters door oog van een camera

Een studente volgt de deken van Kortrijk een hele dag in zijn doen en laten. © Hermien Pattyn

Weet u niet wat ‘imprimatur’ en ‘nihil obstat’ betekenen? Geen nood. Ook Hermien Pattyn (20) uit Roeselare moest de woorden opzoeken, toen Geert Morlion, deken van Kortrijk, ze gebruikte ter goedkeuring van haar opdracht. Voortaan weet de studente fotografie dat het om Latijnse termen gaat die bisschoppen voorheen gebruikten om hun toestemming te geven voor het publiceren van een geschrift over de kerkelijke leer of over het geloof.
„In het kader van mijn studies diende ik portretten te maken van mensen met een bijzonder beroep”, vertelt de studente. „Aanvankelijk dacht ik aan een brandweerman, landbouwer of topsporter. Toen ik echter terugdacht aan een van onze lessen, waarin nogal wat ophef was over het geloof, was mijn keuze echter vlug gemaakt en koos ik voor een priester. Ik wilde vooral laten zien dat priesters ook gewone mensen zijn. Bovendien maakte ik vorig jaar een reeks foto’s over de Sint-Anna-ten-Drieënkerk op de Antwerpse Linkeroever. Met het kerkgebouw was ik dus al vertrouwd.”
En dus klopte Hermien Pattyn aan bij het bisdom Brugge. Inge Cordemans, gewezen woordvoerder van bisschop Lode Aerts, bracht de studente in contact met de deken van Kortrijk. Ook enkele andere priesters en diakens lieten zich fotograferen.
„De eerste portretten die ik maakte, vonden plaats in een kerk”, vertelt Hermien Pattyn. „Die waren echter veel te donker. Bovendien gaf dat een te eenzijdig beeld van priesters en dat wilde ik net vermijden. Daarom vroeg ik de deken om hem een hele dag te mogen volgen en zijn doen en laten, zowel binnen als buiten de kerk, in beeld te brengen. Sommige foto’s hebben een duidelijke link met het geloof, andere dan weer niet.”
„Aanvankelijk voelde het wat onwennig aan”, vertelt Geert Morlion. „Een interview is nog iets anders dan een fotoreportage. Bovendien is zoiets als bidden toch behoorlijk intiem. Gelukkig slaagde Hermien erin zich onzichtbaar op te stellen. Ze deed me op een mildere manier kijken, zowel naar mezelf als naar wat ik doe. Een mooie vrucht van een boeiend project.”
Ook priesters Wim Seynaeve uit Heule en Guy Alvoet uit Kortrijk lieten zich fotograferen. „Een opdracht waar ik met plezier aan meewerkte”, zegt Wim Seynaeve. „Gelukkig sneeuwde het net. Zo was er meteen een mooie achtergrond”, lacht hij.
Ook Hermien Pattyn kijkt tevreden terug op de opdracht. „Niet dat ik voortaan meer of minder gelovig ben”, zegt ze. „Ik leerde wel bij wat het verschil is tussen een priester en een diaken en wat de precieze rol is van een deken. Het takenpakket van die laatste houdt meer in dan ik had verwacht. Ook dat was nieuw voor me. Voorts ben ik bevestigd in mijn overtuiging dat priesters allereerst gewone mensen zijn, zij het met een bijzondere opdracht. Een waar ze ook thuis nog mee bezig zijn.”