17 februari 2019 – zesde zondag door het jaar | Kerk en Leven

Lezingen & commentaar

commentaar bij de zondagslezingen c-jaar

— Valérie Kabergs —

Alles van waarde is weerloos?

„Alles van waarde is weerloos”, schreef Lucebert ooit in het gedicht De zeer oude zingt. Los van de betekenis die de dichter er zelf in wilde leggen, kun je de dichtregel hetzij in optimistische, hetzij in pessimistische zin lezen. Al wat kwetsbaar is en zich daarom moeilijk kan verweren, is misschien wel het meest waardevolle dat er bestaa…

Lees meteen verder

EERSTE LEZING

jeremia 17, 5-8

Dit zegt de Heer:

„Vervloekt is hij die op mensen vertrouwt, die bouwt op een schepsel en zich afkeert van de Heer. Hij is een kale struik in de steppe, nooit ziet hij regen; hij staat in dorre woestijngrond, in een onvruchtbaar gebied, waar niemand woont.”

„Gezegend is hij die op de Heer vertrouwt en zich veilig weet bij Hem. Hij is als een boom die aan een rivier staat en wortels heeft tot in het water. Hij heeft geen last van de hitte, zijn blad blijft groen. Komt er een tijd van droogte, het deert hem niet; altijd blijft hij vrucht dragen.”

TWEEDE LEZING

eerste brief aan de korintiers 15, 12.16-20

Broeders en zusters,

Als wij verkondigen dat Christus uit de doden is opgewekt, hoe kunnen dan sommigen onder u beweren dat er geen opstanding van de doden bestaat? Want als de doden niet verrijzen, is ook Christus niet verrezen, en als Christus niet is verrezen, is uw geloof waardeloos en zijt gij nog in uw zonden. Dan zijn ook zij die in Christus ontslapen zijn, verloren. Indien wij enkel voor dit leven onze hoop op Christus hebben gevestigd, zijn wij de beklagenswaardigste van alle mensen.

Maar zo is het niet! Christus is opgewekt uit de doden als eersteling van hen die ontslapen zijn.

EVANGELIE

lucas 6, 17.20-26

In die tijd daalde Jezus samen met de twaalf van de berg af. Hij bleef staan op een vlak terrein. Daar bevond zich een talrijke groep van zijn leerlingen en een grote volksmenigte uit heel het joodse land, uit Jeruzalem en uit het kustland Tyrus en Sidon. Hij sloeg nu zijn ogen op, keek zijn leerlingen aan en sprak:

„Zalig gij die arm zijt, want aan u behoort het Rijk Gods. Zalig die nu honger lijdt, want gij zult verzadigd worden. Zalig die nu weent, want gij zult lachten. Zalig zijt gij wanneer zij u uitstoten en u beschimpen en uw naam uit de samenleving bannen als iets verfoeilijks. Als die dag komt, springt dan op van blijdschap, want groot is uw loon in de hemel. Op dezelfde manier behandelden hun voorvaders de profeten.”

„Maar wee u, rijken, want wat u vertroost hebt ge al ontvangen. Wee u, die nu verzadigd zijt, want ge zult honger lijden. Wee u, die nu lacht, want ge zult klagen en wenen. Wee u, wanneer alle mensen met lof over u spreken, want hun voorvaderen deden hetzelfde met de valse profeten.”

Meest gelezen

‘Mijn roeping is het beste wat me ooit overkwam’

‘Gefascineerd door de Bijbel’

Vaticaan veroordeelt gendertheorie

‘Kans én noodzaak voor Kerk’

7 bijbelse vragen aan Helena Vanloon

Vraag een proefnummer aan

17 februari 2019 – zesde zondag door het jaar