Binnenkort rijdt Dirk Musschoot met een stapel Sweethearts naar de overkant van het kanaal. „Er moeten er zo veel naar Groot-Brittannië worden verstuurd dat ik ze beter daar op de post doe”, zegt hij. „En dan ben ik er ook nog eens.” De verteller is immers, zo leren we in het boek, niet enkel iemand die altijd te vroeg komt en een drager van vrolijke sokken, maar ook een rasechte anglofiel.
– Vanwaar uw liefde voor alles wat Brits is?
Die begon met de overzetboten tussen Oostende en Dover. Mijn vader schetste ze tijdens onze jaarlijkse vakantie in Mariakerke en ik tekende zijn schetsen na en vroeg waar die schepen naartoe voeren. „Als je groter bent, gaan we ernaartoe”, zei mijn vader. Ik was een jaar of twaalf toen we op een keer ontiegelijk vroeg opstonden voor een daguitstap naar Dover. Later waren er leerkrachten Engels die de liefde aanwakkerden. Als tiener …