”Kerstmis komt nu echt dichtbij. Zondag steken we de vierde adventskaars aan en slechts één etmaal later is het al kerstavond. Na vier zondagen verwachting volgt de geboorte, zo gaat dat onder christenen van generatie op generatie. Staan we er wel voldoende bij stil wat we precies verwachten?
Wat we kunnen verwachten, is heel verscheiden. In zijn kerstinterview verduidelijkt mgr. Johan Bonny dat Kerstmis meer dan één laag heeft. Kerstmis versterkt onze gezins- en familiebanden, wanneer we samen aan de kerstdis zitten. Kerstmis wijst ons op onze verantwoordelijkheid tegenover mensen in de marge van de samenleving, voor wie geen plaats is in onze welvarende herberg. Kerstmis doet ons beseffen dat we verlangen naar vrede. En natuurlijk is Kerstmis ook de geboorte van de Messias, de gezalfde.
Die Messias wordt aanstaande zondag aangekondigd in de eerste lezing. Valérie Kabergs herinnert eraan dat dergelijke profetieën bij sommigen verkeerde verwachtingen wekten. Sommige oudtestamentische teksten dateren immers uit perioden waarin het Joodse volk gebukt ging onder een bezetting door andere mogendheden. Dat geldt ook voor de lezing van zondag: „Dan neemt Hij de macht in handen en zal hen hoeden door de kracht van de Heer, door de verheven Naam van de Heer zijn God. In veiligheid zullen zij wonen, omdat zijn macht zal reiken tot aan de uiteinden der aarde. Hij zal een man van vrede zijn” (Micha 5, 1-4a).
De Messias die acht eeuwen later geboren werd, beantwoordde voor velen niet aan de verwachtingen die ze eeuwen hadden gekoesterd. Hij bracht niet de verlossing voor wie gebukt ging onder de militaire bezetting door andere volkeren, maar de verlossing voor wie bij God echt vrij wilde zijn.
Hoe zouden wij vandaag die tekst interpreteren?
Wie de bron wil vinden, moet door alle lagen boren
Zien we Christus als een machtige vorst, die onze fysieke veiligheid garandeert en de wereld onderwerpt aan onze wil? Of begrijpen we dat de „man van vrede” geen militaire overwinning brengt? De geboorte van het kind was niet de voorbode van een menselijk koninkrijk, maar een oproep om deel uit te maken van het koninkrijk van God. Welk koninkrijk verwachten wij?
En hoe moet dat koninkrijk tot stand komen? Verwachten we dat de Messias alle problemen voor ons komt oplossen, of beseffen we dat we zelf de bouwvakkers van het rijk Gods moeten zijn? Is de verlossing louter een geschenk, of is het tegelijk een opdracht? Overkomt Kerstmis ons, of maken we er deel van uit? Zijn we louter toeschouwers, of spelers in een stuk dat nooit af is?
In ons Dossier laten we gelovigen aan het woord die geen omstanders willen zijn, maar deelnemers. Ze steken de handen uit de mouwen. Ze slaan de brug tussen geloofsgemeenschappen. Ze zetten zich in voor minder fortuinlijke medemensen, ver van hier of om de hoek. Ze gaan aan de slag voor wie in de marge leeft. Ze brengen vreugde naar plaatsen waar het anders stil is. Hun feestdis staat in een huis met open deuren. Ze maken zelf hun verwachtingen waar.
De verschillende lagen waarover mgr. Bonny spreekt, zijn niet van elkaar gescheiden. We kiezen met Kerstmis niet tussen een religieus moment, een familiefeest of een periode van sociaal engagement. Kerstmis is al die dingen tegelijk. Het ene wordt pas geloofwaardig als ook het andere er is. Wie de ene laag isoleert van de andere, doet Kerstmis onrecht aan. Wie de bron wil vinden, moet door alle lagen boren.
Als dat onze verwachting is, is de Messias klaar voor zijn komst. Namens de redactie en al onze vrijwilligers wens ik u van harte een zalige Kerstmis.”