Ja zeggen tegen elkaar, voor God

Kiezen koppels voor een sacramenteel huwelijk, dan komen ze thuis in de Kerk. © Image Select

In antwoord op Amoris laetitia, de postsynodale brief van paus Franciscus over de liefde in het gezin, benadrukten ook de bisschoppen in ons land het belang van een intense voorbereiding op het kerkelijke huwelijk. „In hun pastorale brief is sprake van drie inhoudelijke stappen”, zegt Hilde Pex, coördinator van de Interdiocesane Dienst voor Gezinspastoraal (IDGP). „Christen zijn vandaag, het christelijke huwelijks- en gezinsleven en tot slot de huwelijksliturgie. Die stappen worden nu uitgelicht in de brochure Liefde en geloof verbinden. Op weg naar een kerkelijk huwelijk, aan de hand van de thema’s Geloven, Trouwen en Vieren.”
„Heel wat koppels die vandaag kerkelijk willen huwen, zijn niet langer vertrouwd met het geloof en met de Kerk”, vervolgt Hilde Pex, nauw betrokken bij de samenstelling van de brochure. „Ze moeten er vaak nog of opnieuw in thuiskomen. Tijdens de huwelijksvoorbereiding leren koppels ook met elkaar praten op een dieper niveau. Vaak klinkt het dan: ‘Zo spraken we nog niet eerder met elkaar.’”
In de brochure vinden begeleiders ook tips om het koppel te verwelkomen in de geloofsgemeenschap. „Een of meer samenkomsten vinden plaats op zondag, zodat de zondagsviering kan geïntegreerd worden”, lezen we. Hilde Pex: „Parochies denken daar misschien niet aan of vinden de drempel te hoog, maar onbekend is onbemind. Bevat een van de drie samenkomsten waarvoor de bisschoppen pleiten de zondagsliturgie, dan is dat een mooi begin.”
In het bisdom Gent wordt alvast geëxperimenteerd met de richtlijnen van de bisschoppen. Sommige parochies zijn er al mee vertrouwd. „We nodigen koppels die kerkelijk willen huwen, tweemaal uit op zondag”, „Jonge koppels moeten opnieuw thuiskomen in Kerk en geloof” zegt Geert De Cubber van de nieuwe parochie in Assenede, Evergem en Zelzate. „Na een kennismaking en inleiding sluiten ze aan bij de viering. Vervolgens is er reflectie en uitwisseling en afsluiten doen we met een glas.” Of koppels tot dat traject bereid zijn? Geert De Cubber: „Koppels verwachten niet meteen dat de Kerk iets te vertellen heeft over het huwelijk, ze verwachten veeleer spelregels. Na afloop zijn ze positief verrast. Jonge mensen staan misschien iets verder van de Kerk, maar niet van het geloof.”
De brochure richt zich tot begeleiders. „Onze bisschoppen begrepen dat de ondersteuning van begeleiders heel belangrijk is om de aanpak van huwelijksvoorbereiding in een nieuwe richting te bewegen”, verduidelijkt Hilde Pex. „Deze brochure is vooral een werkinstrument dat bouwstenen aanbiedt. Begeleiders moeten overigens geen supermensen zijn. Ze mogen in hun getuigend spreken ook hun kwetsbaarheid tonen. Het zal herkenbaar zijn.”
Paus Franciscus pleit ervoor ook na het huwelijk koppels te blijven begeleiden. „Niet elke parochie heeft die draagkracht,” beseft Hilde Pex, „maar ze kan wel doorverwijzen. Er bestaan immers heel wat initiatieven voor gezinnen. Ik geloof ook meer in een huwelijksbegeleiding in ruimer parochieverband, op maat van een dekenaat of pastorale zone bijvoorbeeld.”
Op de website van de pastorale zones Lubbeek-Glabbeek vinden we alvast enkele bruikbare links. „Zelf organiseren we jaarlijks een Valentijnviering voor gehuwden”, zegt coördinator Gert Janssens. „Hoogtepunt is de hernieuwing van de huwelijksbelofte. Voorts bidden we er voor alle koppels, ook voor afwezigen die het misschien moeilijk hebben.”