Kinderkoren floreren na een donkere periode. Hun wortels liggen vaak in een parochie. Toch vergaat het parochiale kinderkoren minder goed. Knapenkoren zijn op sterven na dood. Wat is er loos? En waarom kunnen we onze parochiekoren best koesteren?
Omdat zingen leuk is
Cijfers over parochiale kinderkoren sprokkelen blijkt een onbegonnen speurtocht. Jos Bielen, norbertijn van Averbode, lid van het Vlaams Centrum voor Liturgische Muziek en docent kerkmuziek, durft er evenmin een cijfer op te kleven. Het verhaal van elk parochiaal kinderkoor blijkt immers verschillend en onvoorspelbaar. „Ik ken koren die tien jaar lang prima draaiden, vervolgens op sterven na dood waren en twee jaar later herrezen met tien nieuwe stemmen”, schetst Bielen. „Vaak spelen daarin andere kwesties d…