Het is aangenaam warm in de woning van Bruno Verschaeve (48). De bezieler achter Groene Gevels toont meteen hoe dik de met stro geïsoleerde wanden van zijn met leem beklede huis zijn, een huis dat bij afbraak „voor 99 procent op de composthoop kan verteren”. Het schuchter maartzonnetje op de ramen van drielagig glas doet de rest. Hier denkt, voelt en leeft men eco en wordt getimmerd aan de transitie, aan „alles wat ons voorbereidt op een nieuwe, betere wereld”.
Na een zoveelste ontslagronde in de ICT-wereld vond de ingenieur elektronica het na zeventien jaar welletjes: „Ik nam een lange pauze en had ook geen zin meer in een voltijdse job.” Via zijn outplacement kwam Bruno Verschaeve terecht bij een voordracht van de Vereniging voor Ecologisch Leven en Tuinieren (Velt) over geveltuintjes waarin wel eens klimplanten worden gebruikt. „Ik vroeg me af waarom zo’n potentieel zo weinig werd benut. Dat prikkelde mijn ondernemerszin en ingenieursgeest. Er bleek een gebrek aan kennis bij de aanleggers. Bijn…