18 maart 2018 – vijfde zondag in de veertigdagentijd | Kerk en Leven

Lezingen & commentaar

commentaar bij de zondagslezingen b-jaar

— Valérie Kabergs —

Aantrekkingskracht

„De dood trekt aan mij”, zegt ze. „Hij wacht op mij.” Ik weet niet wat ik antwoorden kan en laat het stil. Achteraf bedenk ik mij dat het misschien eerder het nieuwe leven dan de dood is waarvan ze de trekkracht voelt. Als er inderdaad Iemand is die op ons wacht – Iemand die aan ons trekt over de grenzen van dit leven heen – dan kan de dood niet onze …

Lees meteen verder

EERSTE LEZING

jeremia 31, 31-34

Er komt een tijd – godsspraak van de Heer – dat Ik met Israël een nieuw verbond sluit. Geen verbond zoals Ik met hun voorvaderen gesloten heb, toen Ik hen bij de hand heb genomen om hen uit Egypte te leiden. Want dat verbond hebben zij verbroken, ofschoon Ik hun meester was – godsspraak van de Heer.

Dit is het nieuwe verbond dat Ik in de toekomst met Israël sluit: Ik leg mijn wet in hun binnenste, Ik grif ze in hun hart. Ik zal hun God zijn en zij zullen mijn volk zijn.

Dan hoeft niemand een ander nog voor te houden: Leer de Heer kennen. Want iedereen, groot en klein, kent Mij dan – godsspraak van de Heer. Dan vergeef Ik hun misstappen, Ik denk niet meer aan hun zonden.

TWEEDE LEZING

brief aan de hebreeen 5, 7-9

Broeders en zusters,

In de dagen van het sterfelijk leven heeft Christus onder luid geroep en geween gebeden en smekingen opgedragen aan God die Hem uit de dood kon redden. Om zijn vroomheid is Hij verhoord: hoewel Hij Gods Zoon was, heeft Hij in de school van het lijden gehoorzaamheid geleerd; en toen Hij het einde had bereikt, is Hij voor allen die Hem gehoorzamen, oorzaak geworden van eeuwig heil.

EVANGELIE

johannes 12, 20-33

Onder degenen die bij gelegenheid van het feest optrokken ter aanbidding, waren ook enige Grieken. Dezen nu klampten Filippus van Betsaïda in Galilea aan en vroegen hem: „Heer, wij zouden Jezus graag spreken.”

Filippus ging het aan Andreas vertellen en ten slotte brachten Andreas en Filippus de boodschap aan Jezus over.

Jezus echter antwoordde hun: „Het uur is gekomen, dat de Mensenzoon verheerlijkt wordt. Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: ‘Als de graankorrel niet in de aarde valt, blijft hij alleen; maar als hij sterft, brengt hij veel vrucht voort. Wie zijn leven bemint, verliest het; maar wie zijn leven in deze wereld haat, zal het ten eeuwigen leven bewaren. Wil iemand Mij dienen, dan moet hij Mij volgen; waar Ik ben, daar zal ook mijn dienaar zijn. Als iemand Mij dient, zal de Vader hem eren. Nu is mijn ziel ontroerd. Wat moet Ik zeggen? Vader, red Mij uit dit uur? Maar daarom juist ben Ik tot dit uur gekomen. Vader, verheerlijk uw Naam’.”

Toen kwam er een stem vanuit de hemel: „Ik heb Hem verheerlijkt en zal Hem wederom verheerlijken.” Het volk dat erbij stond te luisteren, zei dat het gedonderd had. Anderen zeiden: „Een engel heeft tot Hem gesproken.” Maar Jezus sprak: „Niet om Mij was die stem, maar om u. Nu heeft er een oordeel over de wereld plaats, nu zal de vorst dezer wereld worden buitengeworpen; en wanneer Ik van de aarde zal zijn omhoog geheven, zal Ik allen tot Mij trekken.”

Hiermee duidde Hij aan welke dood Hij zou sterven.