”Gedenk dat u van stof bent en tot stof en as zult wederkeren.” Dat krijgt u vandaag te horen wanneer u een askruisje ontvangt. Vrolijk klinkt dat niet. Stel u voor dat u dat als manager tijdens een evaluatiegesprek tegen een medewerker zou zeggen. Of als leerkracht aan een leerling. Misschien wordt er wel een klacht ingediend. Vóór u het weet, wordt u veroordeeld wegens smaad.
Nochtans is het waar. Niet enkel vanuit filosofisch of religieus standpunt, maar zelfs wetenschappelijk bekeken. Naast water is koolstof de belangrijkste bouwsteen van het menselijke lichaam. Stof en as dus. Het askruisje herinnert ons eraan dat we allemaal sterfelijk zijn, dat onze aanwezigheid op aarde een vergankelijke passage is.
Toch moet u niet depressief worden wanneer u vandaag te horen krijgt dat u van stof en as bent. Uit dat stof en die as is namelijk iets fantastisch ontstaan, een menselijk leven. Een leven dat u hopelijk in staat stelt om te groeien, te ontdekken, te ontwikkelen, te beminnen, te geloven, te koesteren. En om zelf het leven door te geven aan uw nageslacht. Niet de dood bepaalt uw leven, maar alles wat eraan voorafgaat.
Nochtans biedt het leven niet enkel rozengeur en maneschijn. Er zijn onvermijdelijk dagen van verdriet, pijn, frustratie, woede, afscheid. Misschien zijn liefde en lijden wel de grootste zekerheden in ons leven. Het eerste als ultieme streefdoel, het tweede als ongewenste en onstuitbare gast. Ogenschijnlijk zijn liefde en lijden tegenpolen, maar nooit zijn ze te scheiden, als een Siamese tweeling met slechts één hart. De liefde leidt soms naar lijden, maar ze heelt ook alle pijn.
Vandaag beginnen we aan de veertigdagentocht naar de Goede Week en Pasen. Dan herdenken we het lijden van Christus, maar minstens zozeer zijn ultieme liefde voor de mens. Het ene kan niet
Niet koolstof, maar liefde is de belangrijkste bouwsteen van ons leven
zonder het andere, zo wist ook de Messias. De kruisdood neemt ons lijden niet weg, maar maakt de liefde groter.
Niet toevallig vandaag heeft u een bijzondere Kerk & leven in uw handen. Dit themanummer staat volledig in het teken van ‘passie’. Aswoensdag valt dit jaar immers samen met Valentijn. We behandelen de passie dus in alle betekenissen. De passie van Christus en het lijden van mensen. De passie tussen mensen die zielsveel van elkaar houden. De passie van mensen voor hun droom of ideaal. Liefde en lijden liggen ook in dit nummer dicht bij elkaar.
Uiteraard blikken we vooruit naar De Passie in Lier. Is dat spektakel louter amusement, of een nieuwe vorm van verkondiging? Het ene sluit niet noodzakelijk het andere uit. U leert dat Sint-Valentijn eigenlijk twee mensen was, van wie één stierf voor zijn geloof en voor de liefde. We gaan op bezoek bij de passionisten, wier roeping nauw verbonden is met het lijden van Christus. We blikken vooruit naar een bijzondere uitvoering van de Mattheuspassie in Brugge en geven u tips voor het schrijven van liefdesbrieven.
Neem zeker de tijd om ons Dossier te lezen (bladzijde 10 en 11). Vier mensen getuigen er van hun vrijwillige inzet voor lijdende medemensen. „Ik handel uit liefde die ik van hierboven krijg. Die liefde wil ik doorgeven”, zegt één van hen. Beter kunnen we het niet verwoorden. Niet koolstof, maar liefde is de belangrijkste bouwsteen van ons leven.
Ook uw leven kent ongetwijfeld liefde en lijden. Passie in al haar vormen dus. Zonder passie verdorren we, halen we de ziel uit ons leven. Zonder passie verglijdt ook ons geloof in oppervlakkigheid. Het geloof duldt geen automatische piloot.
Laat deze Kerk & leven al uw passies maar eens stevig aanwakkeren. We hebben hem in elk geval met veel liefde geschreven.”