Oud en nieuw

Standpunt

”Het nieuwe jaar is alweer tien dagen oud. Misschien liggen uw goede voornemens al op het onderste schap van uw geheugen? Weinig zwakheden zijn immers charmanter dan de snelheid waarmee we onze jaarlijkse nieuwjaarsvoornemens stilletjes afvoeren. Dat zal ons niet beletten over een klein jaar opnieuw vrome plannen te smeden die ons leven definitief in een gunstige richting zullen sturen. De mens heeft nu eenmaal een merkwaardige relatie met de begrippen ‘oud’ en ‘nieuw’. We dromen allen van het nieuwe en we zijn tegelijk verknocht aan het oude. Alles is trouwens relatief, want wat vandaag nieuw is, is morgen oud. Zoals wijzelf dus. In de cyclus van het leven lossen oud en nieuw elkaar voortdurend af.
Die gedachte welde op toen ik op kerstavond bladerde door Best travels in 2018, een reisgids van de Amerikaanse uitgeverij Lonely Planet. Dat boekje lag onder onze kerstboom en dat was geen toeval, want ik had het er zelf gelegd. Eén van de steden die u volgens Lonely Planet absoluut moet bezoeken in 2018 is Antwerpen. Wij van Kerk & leven doen dat elke dag, aangezien we er werken.
Waarom moet ook de rest van de wereldbevolking volgens Lonely Planet naar Antwerpen? Omdat de stad hip is. Waarom is ze hip? Omdat ze een rijke geschiedenis heeft. Kijk, dat is een mooi voorbeeld We dromen van het nieuwe en zijn tegelijk verknocht aan het oude van onze paradoxale omgang met oud en nieuw. De nieuwe ster in de reisgids is een stad vol oude gebouwen. In het bijzonder wordt de Onze-Lieve-Vrouwekathedraal aangeprezen als een „middeleeuws meesterwerk” en een „rijzige gotische kathedraal, de hoogste uit de lage landen”. De reisgids vermeldt wel terloops dat het gebouw nog steeds niet afgewerkt is. Dat klopt, naast de ranke toren ziet u een stompje dat ooit bedoeld was als tweede toren.
Moeten we daarom treuren? Of moeten we de kathedraal alsnog afwerken? Absoluut niet. Haar onvolmaaktheid maakt deel uit van haar schoonheid. Bovendien symboliseert ze daardoor de hele Kerk. Ook die is groot, oud en prachtig, maar niet volmaakt of afgewerkt. Zowel de kerk als de Kerk zijn menselijke creaties ter ere van God. God zelf mag volmaakt zijn, de mens is het niet. Zoals de mensheid nooit af zal zijn, zo zijn ook de menselijke verwezenlijkingen onaf. Godzijdank. Wat zouden we immers als gelovigen nog moeten doen als de Kerk af was?
Laat 2018 dus maar een jaar zijn waarin we openstaan voor het nieuwe en tegelijk het oude waarderen. In beide gevallen kijken we de onvolmaaktheden liefdevol door de vingers. Oud en nieuw zijn niet elkaars tegenstelling, maar verschillende gedaanten van ons onvolmaakte, maar niettemin dierbare bestaan.”

Lees meteen verder

Ik ben nog geen abonnee

Krijg 1 maand toegang
voor €5
OF

Word abonnee
voor €52
tot eind 2024

Registreer je hier